Een homeopathische behandeling bestaat uit het voorschrijven van stoffen met verschillende verdunnings- én schudmethoden, oftewel potenties. Hoe hoger de potentie des te sterker verdund en hoe vaker het middel is geschud. Daarnaast betekent hoe vaker geschud, hoe sterker cq dieper de werking.
De homeopathie is een geneeswijze gebaseerd op het gelijksoortigheidsbeginsel. Binnen de klassieke homeopathie wordt gewerkt met een geneesmiddel welk in grote hoeveelheden dezelfde symptomen als die van een bepaalde ziekte kan ontwikkelen, en daarmee erg lijkt op de ziekte die je wilt gaan behandelen.
Binnen de klinische homeopathie worden homeopathische geneesmiddelen ingezet, die zijn gemaakt van precies datgene waardoor de cliënt klachten bleef houden of problemen kreeg. Dit wordt ook wel isopathie genoemd. Het is op deze wijze mogelijk om bijwerkingen van reguliere medicatie of van vaccinatie volledig weg te halen. Een andere isopathische behandeling is het gebruik van nosoden. Een nosode is een homeopathisch geneesmiddel dat gemaakt is van ziektemateriaal van de mens. Het bevat zowel informatie van de veroorzakende ziektekiem als van de reactie van de mens daarop. Met een nosode kan de afdruk die een ziekte in het lichaam heeft achtergelaten worden verwijderd. Er zijn nosoden beschikbaar voor onder andere de ziekte van Pfeiffer, ziekte van Lyme, kinkhoest, Q-koorts, RS-virus en waterpokken.